Włącznik elektromagnetyczny odpowiada za połączenie silnika rozrusznika z akumulatorem w momencie podania napięcia sterującego ze stacyjki lub odpowiedniego sterownika w samochodzie. Ze względu na bardzo duże prądy występujące podczas rozruchu wszystkie elementy tego wysokoprądowego obwodu muszą być starannie zaprojektowane i dobrze utrzymane. Niewłaściwa jakość któregokolwiek elementu skutkuje obniżeniem mocy rozwijanej przez rozrusznik z powodu powstawania dodatkowego spadku napięcia zasilającego silnik rozrusznika.
Zasada działania włącznika elektromagnetycznego rozrusznika.
- Stan początkowy
Stacyjka wyłączona. Wieniec koła zamachowego i zębnik rozrusznika są oddalone od siebie.
- Faza pierwsza
Po załączeniu stacyjki w pozycję - rozruch silnika na zacisku 50 włącznika pojawia się napięcie.
W obu cewkach płynie prąd wytwarzając dwa sumujące się strumienie wciągające sworzeń włącznika. Cewka o większym przekroju drutu wraz z szeregowo włączonym silnikiem tworzy obwód o małej oporności. Skutkiem tego jest duży prąd, duży strumień magnetyczny, duża siła wciągająca. Sworzeń jest wciągany i: zębnik jest przesuwany do koła zamachowego, styki 30 i 45 są zwarte. Czas trwania tej fazy trwa poniżej 1 sekundy.
- Faza druga
Zwarte styki włącznika i stacyjka nadal włączona w pozycji rozruchu silnika. Z chwilą zwarcia styków włącznika ( 30 i 45), zanika prąd w cewce o większym przekroju bo obydwa końce uzwojenia mają ten sam potencjał czyli +12V. Sworzeń pozostaje w pozycji wciągniętej, bo do podtrzymania tego stanu wystarczy dużo mniejszy strumień magnetyczny. Następuje właściwy start silnika rozrusznika.
- Faza trzecia
Zwarte styki włącznika - stacyjka wyłączona. Styki włącznika ( 30 i 45) są jeszcze przez krótką chwilę nadal zwarte. Zacisk włącznika 50 przestaje być zasilany. Obie cewki są teraz połączone szeregowo i zasilane od strony styku 45. Tak połączone cewki wytwarzają strumienie w przeciwnych kierunkach. Ponieważ prąd jest wspólny dla obu uzwojeń a ilości zwojów są porównywalne, to sumaryczny strumień jest znikomy i sworzeń wraca do położenia spoczynkowego. Styki 30 i 45 stają się rozwarte.